Misty
Rankiem gdy wyjrzę za okno przez chwilę krzywię się, że pochmurna pogoda. Ale po chwili czuję się lepiej gdyż widzę, że to nie deszczowe chmury tylko mgła. No i po jakimś czasie pojawia się słonko.
Mglisto
Nie byłbym sobą gdyby mi się z taką mgiełką nie skojarzyła jakaś piosenka. Tytuł pasuje jak ulał: Misty.
Utwór nie powstał w formie piosenki, bowiem autor piosenek nie pisał. Stworzył go Erroll Garner jako jazzowy temat fortepianowy w 1954 roku.
Erroll Garner urodził się w Pittsburghu w 1921 roku. Gdy miał trzy lata posadzono go przy pianinie i mały brzdąc nie chciał już od niego odejść.
Uczęszczał do George Westinghouse High School, do której w 99% chodzili Murzyni. Tak się złożyło, że tę szkołę ukończyli również inni sławni pianiści jazzowi: Billy Strayhorn, Ahmad Jamal i Frank Cunimondo.
Erroll Garner nie uczył się muzyki. Grał ze słuchu. (Mówił o sobie, że jest „ear player”.)
Przez całe życie nie czytał nut. Nawet nie chciał się nauczyć czytać muzykę. Nie musiał.
Gdy miał 11 lat zarabiał grając na pianinie na statkach rzecznych. Później grywał okolicznościowo z saksofonistą Leroy Brownem oraz z swoim starszym bratem, również pianistą. W 1944 roku wyjechał do Nowego Jorku.
Erroll Garner
W Nowym Jorku dał się poznać jako wspaniały pianista. Grał z wielkimi jazzmanami. W 1947 roku grał z Charcie Parkerem w sławnej sesji "Cool Blues".
Kiedyś był na koncercie rosyjskiego pianisty klasycznego Emila Gilelsa. Po powrocie do swojego apartamentu odegrał prawie cały koncert swoim przyjaciołom.
Nazywano go najbardziej dystyngowanym pianistą jazzowym w historii.
Ulubionym stylem Garnera był swing, a formą ballada. Grał jednak tak uniwersalnie, że grał w każdym stylu na żądanie. Dlatego zapraszano go do wielu orkiestr, zwłaszcza na toury koncertowe.
W 1955 roku wraz z Eddie Calhounem na basie i Denzilem Bestem na perkusji zagrali koncert dla armii w Carmen w Kaliforni. Mimo kiepskiej jakości sprzętu nagraniowego muzycy, a szczególnie Garner tak pięknie swingowali, że płyta była bestsellerem w tamtym roku.
Erroll Garner zmarł w 1977 roku.
Misty jest strukturalnie typową 32-taktową balladą jazzową. Bardzo szybko okazała się jazzowym standardem. Melodia od razu bardzo się spodobała Clintowi Eastwoodowi.
Do tego stopnia, że stała się inspiracją do jego debiutu reżyserskiego - Play Misty for Me.
Forma oraz tęskna melodia bez wielkich skoków interwałowych zapraszała do napisania tekstu. Pojawił się w 1959 roku. Autorem słów był Johnny Burke.
Johnny Burke (1908 -1964) był pisarzem, który był bardzo znany jako tekściarz piosenek. Współpracował z kilkoma kompozytorami. Napisał wiele tekstów. Sporo z nich było przebojami w latach 30. i 40. Pracował długie lata w Paramount Pictures. Otrzymał dużo różnego rodzaju nagród, a w 1970 roku włączono go do Songwriters Hall of Fame.
Johnny Burke
Słowa do standardu Garnera napisał prawdopodobnie na prośbę Johnny’ego Mathisa.
Mistystała się sztandarowym utworem tego piosenkarza. Jego nagranie z 1959 roku osiągnęło drugie miejsce na liście przebojów U.S. Pop Singles. Johnny Mathis nagrał ten utwór wiele, wiele razy.
Piosenka bardzo spodobała się piosenkarkom i piosenkarzom jazzowym. Jeszcze w 1959 roku nagrali ją Ella Fitzgerald i Sarah Vaughan – dwie najsławniejsze wtedy swingujące wykonawczynie. A potem już poszło. Różnych i różnorodnych nagrań pojawiło się całe mnóstwo. Pojawiają się ciągle do dzisiaj i to zarówno wokalne i instrumentalne.
Wersja fortepianowa Errolla Garnera (1991)ale i wokalna Johnny Mathisa (2002) zostały włączone do Grammy Hall of Fame.
Johnny Mathis
Misty
Look at me,
I'm as helpless as a kitten up a tree
And I feel like I'm clinging to a cloud
I can't understand,
I get misty, holding your hand.
Walk my way,
And a thousand violins begin to play
Or it might be the sound of your hello
That music I hear,
I get misty the moment you're near
You can say that you're leading me on
But it's just what I want you to do
Don't you realize how hopelessly I'm lost
That's why I'm following you.
On my own,
Would I wander through this wonderland alone
Never knowing my right foot from my left,
My hat from my glove,
I get misty, and too much in love.
I'm too misty, and too much in love
Misty
