blueslover blueslover
1813
BLOG

Niebiesko-Czarni

blueslover blueslover Kultura Obserwuj notkę 4

 

Niebiesko-Czarni
 
(Music box mozna znaleźć tutaj: theblues-thatjazz.com/box/9085-niebiesko-czarni.html  )
 
W dawnych latach Zenon Laskowik opowiadał, że ktoś tam wyraził się o nim ‘spiritus movens’. Jak wyjaśniał dobrze wiedział co to spiritus, gorzej z ‘movens’ bo mu ją odebrało.
 
Bez wątpienia na miano ‘spiritus movens’ polskiej muzyki zasługuje Franciszek Walicki.  Nie udało mi się go poznać a musi to być bardzo ciekawy człowiek.
 
W 1952 roku zakończył służbę w Marynarce Wojennej i podjął współpracę z gazetą Głos Wybrzeża. Pisał reportaże, recenzje, felietony i robił wywiady. Wkrótce poznał wiele ważnych osób z polskiego świata kultury.
 
Franciszek Walicki
 
Musiał mieć dobre układy z władzą gdyż trudnił się tematami nie bardzo pożądanymi w Polsce aspirującej do komunizmu.
Zajmował się muzyką można by rzec awangardową. Najpierw był to jazz. Był bardzo sprawnym organizatorem. Za jego m.in. sprawą w Sopocie odbyły się dwa festiwale jazzowe w 1956 i 1957 roku.
 
Festiwali w PRL pojawiło się w następnych latach sporo. Dwa z nich były wielkimi wydarzeniami muzycznymi: w Opolu (muzyki polskiej) i w Sopocie (międzynarodowy). Niektóre istniały krótko, jak np. te wymienione wyżej jazzowe.
 
W marcu 1959 roku Walicki zorganizował koncert pierwszego polskiego zespołu rock’n’rolla, który nazywał się Rhythm And Blues.  Władze państwowe w tamtym czasie nie zdzierżyły takiej muzyki i na tym zespół musiał poprzestać.
 
Zespół Rhythm And Blues 1959
 
 
Walicki wkrótce (1960) stworzył nowy zespół: Czerwono-Czarni. To ponoć on jest autorem określenia ‘big beat’, które pozwoliło uniknąć nieprawomyślnego rock’n’rolla.
 
W 1962 roku powołał kolejną grupę, też kolorową, czyli Niebiesko-Czarnych. Ich debiut miał miejsce w gdańskim klubie Żak w dniu 24 marca 1962 roku. Żak i sopocki klub Non Stop to dwa miejsca, w których rodziła się nowa muzyka.
 
Debiut. Niebiesko-Czarni w klubie Żak
 
 
W czerwcu tego samego roku odbył się w Szczecinie pierwszy Festiwal Młodych Talentów. Było to niezwykłe jak na tamtą Polskę wydarzenie. Połączone z Dniami Morza zadziwiało rozmachem i atrakcjami. M.in. przemaszerował ulicami miasta korowód z udziałem 800 gitarzystów.
 
Niebiesko-Czarni  bezapelacyjnie wygrali w konkurencji zespołów. W zespole występowali m.in.: Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Janusz Popławski, Daniel Danielowski, Henryk Zomerski, Jerzy Kowalski, Zbigniew Bernolak, Włodzimierz Wander, Zbigniew Podgajny i Andrzej Nebeski. Śpiewali: Marek Szczepkowski, Bernard Dornowski, Michaj Burano, Ada Rusowicz, Piotr Janczerski, Helena Majdaniec, Czesław Niemen.
 
Czesław Niemen
 
Poza nimi na tym festiwalu rozpoczęli karierę: Karin Stanek, Wojciech Gąssowski, Mira Kubasińska, Tadeusz Nalepa, Zdzisława Sośnicka, Halina Frąckowiak, Marianna Wróblewska.
 
Cechowała ich energia, optymizm, żywiołowość, bezpretensjonalność, a przede wszystkim pokoleniowa więź z innymi rówieśnikami, chcącymi choć odrobiny Zachodu. I byli naprawdę utalentowani.
 
Helena Majdaniec
 
 
Odbyła się jeszcze druga edycja Festiwalu Młodych Talentów, w 1963 roku. Wystąpiły tam zapomniane już całkiem zespoły takie jak: Mikrusy, Fasolki, Niebieskie Błyskawice, Złote Struny, Żółto-Czarni, Tony (zwycięzca w kategorii zespołów), Chochoły, Kontiki, Yeti i Alabama.
 
Władysław Gomułka rządzący wtedy Polską gdy dotarły do niego wieści co i jak tam grano i śpiewano walił pięścią w stół, krzycząc: "Co tam się dzieje, w tym Szczecinie?!".
Następnych edycji festiwalu już nie było.
 
Niebiesko-Czarni byli pierwszą polską formacja, która występowała w składzie trzech elektrycznych gitar i perkusji (w tym gitary basowej skonstruowanej przez H.Zomerskiego).
 
Niebiesko-Czarni na Festiwalu w Opolu
 
Skład zespołu zmieniał się nieustannie, z różnych powodów. Niektórzy musieli odejść (np. Kosssela powołany do wojska) ale większość zakładała nowe grupy lub rozwijała kariery solowe.
W 1964 roku po odejściu Klenczona na jego miejsce przyszedł Wojciech Korda. Jego głos i styl śpiewania nadał Niebiesko-Czarnym rys rock & rollowy z odcieniem bluesa. Zespół już nie grał tylko big beatu. Prezentowali dobrą muzykę.
 
Korda, Wiśniarowski, Popławski, Głuchowski, Podgajny
 
 
W 1966 roku wybrali się do Francji. Na Festiwalu Piosenki w Rennes zdobyli Grand Prix. Zwyciężyli również na turnieju zespołów rockowych w Paryżu. Wielkie wrażenie zrobił tam Michaj Burano, który zrobił potem karierę na Zachodzie jako John Mike Arlow.
1 listopada 1967 roku Niebiesko-Czarni wystąpili w Radio Luksemburg. Radio to było legendą tamtych lat. Było to bowiem główne źródło rocka dla polskiej młodzieży.
 

Niebiesko-Czarni w Paryżu

 

W 1966 roku odszedł z zespołu Czesław Niemen, który założył grupę Akwarele. Rok później odeszli Helena Majdaniec i Piotr Janczerski. Jeszcze przedtem (1965) ubyli Wander, Nebeski i Zbigniew Bernolak (powołali grupę Polanie)..
 
W 1967 roku zakończył się pierwszy okres działalności Niebiesko-Czarnych. Okres wielkich sukcesów, który miał wielki wpływ na naszą scenę muzyczną.
 
W 1968 roku zespół powiększył się o sekcję dętą. Zmieniło się brzmienie. Zespół poświęcił się głównie koncertom. Dużo występował za granicą. Grali w Szwecji, Jugosławii, na Węgrzech, Francji, krajach Beneluksu, Finlandii, NRF, Bułgarii, USA, Kanadzie, ZSRR.
 
W 1971 roku przebywali w USA. Tam zaprosił ich do show TV słynny Danny Sullivan. Było to duże wyróżnienie dla zespołu zza żelaznej kurtyny.
 
Efektem pobytu w USA było napisanie pierwszej polskiej opery rockowej Naga.  Libretto było dziełem Grzegorza Walczaka, muzykę napisali zaś członkowie Niebiesko-Czarnych: Janusz Popławski, Zbigniew Podgajny, Wojciech Korda oraz zaproszeni muzycy: Zbigniew Namysłowski, Mateusz Święcicki, Janusz Koman i Andrzej Zieliński.
 
Premiera opery odbyła się 22 kwietnia 1973 w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Po wystawieniu około 150 przedstawień zespół znowu podjął trasy koncertowe, częściej za granicą niż w kraju. Po koncercie we Lwowie 30 czerwca 1976 nastąpiło rozwiązanie zespołu.
 
 
Ada Rusowicz i Wojciech Korda - Opera Naga
blueslover
O mnie blueslover

Muzykę klasyczną można znaleźć na moim drugim blogu, tutaj: CLASSICAL IS WONDERFUL

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura