blueslover blueslover
775
BLOG

Bulwar Złamanych Marzeń

blueslover blueslover Kultura Obserwuj notkę 2

Boulevard of Broken Dreams
 
(Music box można znaleźć pod tym adresem:  theblues-thatjazz.com/pl/box/10574-boulevard-of-broken-dreams.html )
 
Niecały miesiąc temu pisałem o piosence Wrzesień w Deszczu. Autorami byli: Harry Warren i Al Dubin. Parę dni temu zacząłem nucić inną ich piosenkę, która łączy się z nastrojem pogody za oknem.
Jest to utwór Boulevard of Broken Dreams (Bulwar Złamanych Marzeń).
 
Piosenka powstała w 1933 roku, wkrótce po osiedleniu się Harry Warrena w Hollywood. Al Dubin już tam był. Jako para harmonijnie współpracowali kreując muzykę filmową.
 
Powszechnie przyjmuje się, że tytuł dotyczy bulwarów hollywoodzkich. Tak jednak nie jest. Trzeci wers tekstu: „Where gigolo and gigolette” znalazł się tam nieprzypadkowo. Song został napisany dla filmu Moulin Rouge, a akcja rozgrywa się w Paryżu.
 
Poster filmu Moulin Rouge z 1934 roku
 
 
Premiera filmu odbyła się w 1934 roku. Główną rolę grała Constance Bennett. Ona też zaśpiewała tę piosenkę w filmie. Nigdy jej jednak nie nagrała i nie jest z nią kojarzona.
 
Constance Bennett urodziła się w 1904 roku w Nowym Jorku. Miała bardzo aktorskie pochodzenie. Jej rodzice byli aktorami. Jej dwie siostry również. Zadebiutowała w 1924 roku w filmie Cytherea.
Film ten zaginął a był o tyle istotny dla kinematografi, że był pierwszym filmem kolorowym (w technicolorze) nagranym przy sztucznym świetle.
 
Na pięć lat zniknęła z ekranów gdyż wyszła za mąż a małżonek nie chciał się nią dzielić. Studio Metro Goldwyn Meyer  bardzo ją jednak namawiało do powrotu. Za zgodę wypłacomo jej za dwa filmy 300.000 dolarów. Był to rok 1931 i ta suma był naprawdę potężna. Wystarczy pomyśleć ile od tego czasu mogła wynieść  inflacja.
 
W latach 30-tych zagrała w wielu filmach. Moulin Rouge był raczej mało ważny i pamięci po sobie nie pozostawił. Piosenkę owszem.
 
Constance Bennett
 
 
Utwór został wydany na płycie prawie rok wcześniej niż pojawił się w filmie. W końcu października 1933 roku nagrała go Deane Janis z Hal Kemp's Orchestra daleko od Hollywood bo w Chicago.
 
Piosenka spodobała się w Ameryce i w grudniu 1933 roku została nagrana jeszcze dwa razy przez znane ówczesne orkiestry rozrywkowe: Ted Weems and His Orchestra oraz Jan Garber and His Orchestra.
 
Wersja Jana Garbera odniosła prawdziwy sukces. Na liście przebojów Billboardu przebywała w pierwszej dziesiątce przez 11 tygodni.
 
Jan Garber and His Orchestra
 
 
W 1934 roku swoje propozycje na płytach przedstawili Helen Ward, Bing Crosby, Bert Ambrose i Connie Boswell. Wszystkie cieszyły się powodzeniem. Nagranie Connie Boswell cenione jest do dziś.
 
Następna płyta z tą piosenką ukazała się dopiero w 1950 roku. Śpiewał Tony Bennett. Ten wokalista lubił ją bardzo gdyż nagrał ją potem jeszcze trzykrotnie., m.in. w duecie z Stingiem w 2006 roku.
 
W 2006 roku na płycie poświęconej Nat King Cole’owi nagranej przez Dianę Krall pojawił się i Boulevard of Broken Dreams. To wykonanie przywróciło tę piosenkę dla nowej publiczności.
Z czego się cieszę bo to dobry utwór.
 
Diana Krall - All For You (okładka płyty dla Nat King Cole'a)
 
 
Boulevard of Broken Dreams
 
I walk along the street of sorrow
The boulevard of broken dreams
Where gigolo and gigalette
Can take a kiss without regret
So they forget their broken dreams
 
You laugh tonight and cry tomorrow
When you behold your shattered dreams
And gigolo and gigalette
Awake to find their eyes are wet
With tears that tell of broken dreams
 
Here is where you'll always find me
Always walking up and down
But I left my soul behind me
In an old cathedral town
 
The joy that you find here you borrow
You cannot keep it long it seems
But gigolo and gigalette
Still sing a song and dance along
Boulevard of broken dreams
 
Connie Boswell
 
 
 
Tłumaczenie
 
Spaceruję ulicą smutku
Aleją Niespełnionych Marzeń
Gdzie żigolo i gigalette
Mogą skraść pocałunek bez żadnego żalu
Oni zapomnieli o swoich niespełnionych marzeniach
 
Śmiejesz się dziś i płaczesz jutro
Kiedy widzisz swoje roztrzaskane sny
A żigolo i gigalette
Budzą się by odkryć że ich oczy są mokre
od łez, które mówią o niespełnionych marzeniach
 
To tu zawsze mnie znajdziesz
Zawsze chodzącą tam i z powrotem
Ale zostawię swoją duszę za mną
W starym katedralnym miasteczku
 
Radość którą tu znalazłeś, pożyczyłeś
Wydaje się, że nie możesz trzymać jej dłużej
Ale żigolo i gigalette
Wciąż śpiewają piosenkę i tańczą
Aleja Niespełnionych Marzeń

Boulevard of Broken Dreams

blueslover
O mnie blueslover

Muzykę klasyczną można znaleźć na moim drugim blogu, tutaj: CLASSICAL IS WONDERFUL

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura